De COPA is begonnen afgelopen week. De COPA is vergelijkbaar met het EK. Heel belangrijk dus, zeker in een land als Colombia waar iedereen, zowel man als vrouw vol enthousiasme al het voetbal lijkt te volgen en er nog verstand van lijken te hebben ook . Hierbij hebben we het dan ook over de vrouwen. Zo’n beetje elke willekeurige vrouw kan vertellen welke speler bij welk team speelt en wie er goed is of niet. Anders dan in Nederland waarbij vrouwen mee gaan kijken naar het Nederlands elftal met de voornaamste reden dat ze een Bavaria jurkje aan kunnen.

Dus, zoals de meeste Colombianen hebben wij ons ook ondergedompeld in de voetbalgekte van Colombia. Eerste stap: voetbal t-shirt kopen. Geen Bavaria jurkjes hier, maar gewoon een voetbal shirtje. In het shirtje zijn we de wedstrijd gaan kijken bij een lokale sportkroeg – denk aan een winkel waar ze alcohol verkopen naast een grote boom waaronder ze wat tafeltjes hebben gezet en 3 kleine tv schermen hebben hangen-. Wij zaten als twee brave Hollanders ruim voor de wedstrijd klaar, de meeste Colombianen kwamen 1 minuut voor de wedstrijd aanlopen. En hoe gek ze hier ook van voetbal zijn, een ding willen we wel even kwijt: ze kunnen nog iets leren van ons Oranjelegioen wat betreft huizen en auto’s versieren, verkleden en liedjes zingen voor en tijdens de wedstrijd!

Maar dus, de wedstrijd begon. Direct vanaf de eerste minuut was de spanning hoog. De eerste wedstrijd tegen Venezuela hadden ze slecht gespeeld, nu moesten ze tegen Brazilië en verliezen was geen optie om nog door te kunnen gaan naar de volgende ronde. Er werd aanvallend gespeeld en er werden kansen gecreëerd, maar Falcao leek een afwijking te hebben waarbij de bal steeds rechts langs het doel ging, dus werd dit elke keer met veel ‘putaaa!!’ becommentarieerd. Toen in de 36^ste minuut Murillo eindelijk een goal maakte, kwam de heftige ontlading van de tot nu toe opgebouwde spanning. De tafels en stoelen vlogen nog net niet in het rond, maar wel liters bier. De man, die voor de wedstrijd alle moed had verzameld om aan Fieke te vragen waar ze vandaan kwam, rende op haar af en gaf haar een kus – soms heb je een excuus nodig he! Hahah!- . De vrouw naast Hanne gilde alsof ze getuige was van moord en doodslag. Zelfs bij de herhalingsbeelden ging het publiek los alsof er opnieuw een goal gemaakt werd.

Toen de wedstrijd weer hervat werd, bleef het enthousiasme groot. Zodra de bal over de middenlijn ging, gingen ze los alsof er bijna een goal gemaakt werd. De vrouw naast Hanne was zo door het dolle heen dat ze vergat dat ze een eigen stoel had en zat zo’n beetje op schoot bij Hanne, terwijl ze 3x haar excuses aanbod en ‘welkom in Colombia’ riep, maar verder niet een poging deed om op haar eigen stoel te gaan zitten. Persoonlijke ruimte is zeker bij een wedstrijd van het Colombiaanse elftal ondergeschikt. Enthousiast mee schreeuwen dat is het enige wat telt. Dus wij deden vrolijk mee!

De tweede helft werd er verdedigend gespeeld. Wij waren van mening dat ze slechter speelde, maar volgens de Colombianen konden ze niets meer verkeerd doen. Ze hadden de eerste helft alles gegeven. Ze waren gewoon moe, aldus de Colombianan. Dus toen Brazilië een paar keer door de verdediging heen brak en dit met veel ‘puta’ werd afgekeurd, werd ‘the killer’ in gezet. Ibardo, een gigantische kerel in vergelijking met de andere Colombiaantjes op het veld, werd onder veel gejuich het veld op gestuurd. Opnieuw ging het hele publiek los en daarna zo’n beetje elke keer als hij de bal had. De 95 minuten durende wedstrijd werd tot een goed einde gebracht: 1-0 voor Colombia! De wedstrijd eindigde na afloop nog in een vechtpartijtje op het veld waarbij er nog 2 rode kaarten uitgedeeld werden. Te moe om naar de andere kant van het veld te kunnen rennen, maar nog wel genoeg energie om met elkaar op de vuist te gaan. Tja..

Zondag is het weer zo ver. Dan komen onze voetbalshirtjes weer uit de kast en gaan we weer klaar zitten onder de boom voor de volgende wedstrijd Colombia – Peru!!

Liefs x

Jut&Jul

P.s. voor onze vrouwelijke lezers: nu lijkt het misschien alsof wij ineens ook verstand van voetbal hebben. Valt reuze mee hoor. Waar wij ons mee vermaakt hebben, naast de hectiek van de wedstrijd, was mooie mannen kijken. Dus hierbij een advies, check even: Willian Borges Da Silva, Marcelo Vieira Da Silva en Neymar Da Silva Santos. Het zijn allemaal Braziliaanse spelers… niet door vertellen, he, want dan worden we misschien het land uitgezet…